این نوع سیمان بیشترین سهم تولید را در کشور به خود اختصاص داده است. این نوع سیمان، گرمای هیدراسیون کمی داشته و باید در برابر حملات متوسط سولفات مقاوم باشد. سیمان تیپ ۲ در سیستم های آب زیرزمینی با درصدی بالایی از سولفات استفاده می شود.

این نوع دارای ۱۵% پوزولان می باشد. سیمان پوزولانی در سازه های بزرگ استفاده می شود و برتری آن به تیپ دو گرمای هیدراسیون کم آن است. اگرچه مقاومت کوتاه مدت آن کمتر از تیپ های دیگر است، در طولانی مدت مقاومت آن بالا می رود. مهمترین مشخصه این تیپ، مقاومت بالای آن در برابر حملات شیمیایی در برابر کلر و سولفات می باشد. بتن ساخته شده از این سیمان نفوذپذیری پایین، دوام بالا و مقاومت مناسب در برابر حملات شیمیایی است.

این سیمان به لحاظ خواص فیزیکی نزدیک به سیمان پرتلند ۳۲۵ ـ ۱ و به لحاظ شیمیایی به سیمان پرتلند پوزولانی شبیه است و موارد مصرف مشابهی با این نوع سیمان ها دارد .

سیمان پرتلند مرکب نرمی بالایی دارد که که موجب جذب آب بیشتر و ایجاد شرایط مناسب تر جهت افزایش مقاومت ملات سیمان میگردد بطوریکه رشد مقاومت این نوع سیمان با شیب مناسبی آغاز شده و پس از ۲۸ روز نیز ادامه یافته و با گذشت زمان به بالاترین میزان ممکن میرسد . بدلیل بالا بودن نرمی سیمان و پرشدن خلل و فرج بین شن و ماسه که درنتیجه فیلرمورد نیاز را تامین نموده و موجب کاهش ترک عمقی و میکرو ترک در سطوح سیمانی شده و از نفوذ آب جلوگیری می نماید .

همچنین این نوع سیمان زمان گیرش مناسبی دارد که درنتیجه ایجاد فرصت زمانی مناسب جهت استفاده بهینه از ملات سیمان را ایجاد می کند . افزایش میزان مقاومت سایشی سطوح سیمانی بدلیل وجود سیلیس بالاتر در این سیمان  تاثیر مستقیم در کاهش فرسایش فیزیکی و افزایش عمر قطعات سیمانی دارد . لازم به ذکر است بدلیل پایین بودن حرارت حاصل از واکنش آب با این سیمان ، گرمای حاصله بتدریج و همزمان با سفت شدن ملات سیمان خارج شده و از ترک خوردن سطوح قطعه سیمانی جلوگیری می نماید . کاربرد این سیمان موجب رفع پدیده نامطلوب شوره زدن در قطعه سیمانی وجلوگیری از کربناته شدن بتن و همچنین کاهش پدیده آب انداختگی و جمع شوندگی بتن می گردد . 

در این نوع سیمان ، درصورتیکه درصد افزودنی ها در محدوده ۲۰%  قرار گیرد بنام سیمان پرتلند مرکب و درصورتیکه درصد ترکیب افزودنی ها در محدوده بالای ۲۰%  قرار گیرد سیمان پرتلند مرکب ویژه نامیده می شود.